Pişmanlık yok! Pişmanlıklarınızı kafanızdan atmayı öğrenmeniz mutlu bir yaşlılık için kritik bir hayatta kalım mekanizması olabilir.

Pişmanlık yok! Pişmanlıklarınızı kafanızdan atmayı öğrenmeniz mutlu bir yaşlılık için kritik bir hayatta kalım mekanizması olabilir.

Pişmanlık yok! ‘Ne olabilirdi’ye takılmamayı öğrenen yaşlı insanlar  daha mutlu ve stresle daha iyi başa çıkıyor.

Eğer bazı pişmanlıklarınız varsa onları kafanızdan atmanız en iyisi olabilir, ‘şöyle olabilseydi’ diye düşünüp durmak yaşlılığı kötüleştiriyor diye öneriyor bir araştırma.

Alman araştırıcılar pişmanlıkların yaşlandıkça doğal olarak azaldığını söylüyor –kalan zamanımızda en çoğunu yapmaya çalıştığımızdan ve ikinci bir şans için az fırsatımız olduğundan.

Genç insanlar  evrimsel açıdan hatalarını tekrar etmemeyi öğrenmeleri bakımından çok daha  keskin hissederler.

Ancak kendilerini baskılamayı öğrenen yaşlı insanlar daha az stresli hissederler ve DİĞER duyguları daha etkin olarak kontrol ederler.

Pişmanlıklarınızı kafadan atmayı öğrenmeniz mutlu bir yaşlılık için kritik bir hayatta kalım mekanizması olabilir.

Araştırmacılar üç grubu test etmek için beyin taraması kullandılar -25 yaş ortalamasında gençler, sağlıklı bir yaşlı grup ve depresif bir yaşlı grup, ikisi de ortalama 66 yaşında.

Hepsi ya para ya da bir şeytan karikatürü içeren bir seri kutuyu açmalarını gerektiren bir bilgisayar oyununu tamamladı –kazandıkları paranın hepsini kaybettiklerinde oyun bitiyordu.

Her bir kutudan sonra parayı yatıracaklarına mı yoksa “Kim milyoner olacak? oyunundakine benzer şekilde daha çok para kazanmak için devam mı edeceklerine karar vereceklerdi.

Oyun bittiğinde hiç kaybetmeden ne kadar ileri gidebildikleri onlara gösterildi.

Araştırmacılar gençlerin ve depresif yaşlıların –hepsi ilk kez depresyona 55’inden sonra girmiş- bir sonraki elde daha fazla risk almalarının daha olası olduğunu buldu.

Ancak sağlıklı yaşlıların bu durum, her 20 kişilik grubun her biri 80 el oynadıktan sonra, davranışını önemli ölçüde değiştirmedi.

Beyin taramalarının ventral striatumlarındaki –pişmalık duygusuyla ilgili- ve ön cingulate cortexlerindeki –  duygunun yönetildiği- aktivite gençlerde ve depresif yaşlılarda aynıydı.

Bu arada sağlıklı emekliler beyin aktivitesinde açıkça farklı bir şekil gösterdiler, daha az pişmanlık deneyimlediklerini ve duygularını daha etkin olarak yönettiklerini öneren.

Kalp atışları da daha yavaştı ve ‘cilt iletkenliği’ testleri  daha az ter üretimi gösterdi, kaçırılmış bir fırsatla yüz yüze kaldıklarında diğer iki gruptan daha az stres hissettiklerine işaret eden.

Hamburg Üniversitesi Tıp Merkezinin lider yazarı Dr. Stefanie Brassen  yaşlılıktan hoşnut insanların, belki de farkında bile olamadan, sonucun yalnızca bir şans olduğu şeklinde kendilerine güven vererek ‘zihinsel stratejiler’ kullanabildiklerini, söyledi

Yazarlar bulguların diğer gruptaki insanlara zihinsel durumlarını geliştirmelerinde yardım etmek için kullanılabileceğini öneriyor.

Science dergisine yazdıkları: pişman olunacak durumların telafi fırsatları yaşla azaldığından, bu durumlara azalan ilgi yaşlılıkta iyi olmayı sürdürmek için koruyucu potansiyel stratejidir.

Bununla birlikte bu iddiayı destekleyecek alttaki nörobiyolojik mekanizmalar konusunda az şey biliniyor. Sonuçlarımız pişmanlıktan uzaklaşmanın yaşlılıkta kritik bir dirençlilik faktörü olduğunu öneriyor.

http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2132203/No-regrets-Old-people-learn-regret-past-happier-present–cope-better-stress.html

“Yaşlılık sizi bulmaz, siz yaşlılığı bulursunuz.”
~ Barbara Castle