kitDüşünen insan doğayı izler; doğa benim rehberimdir…. Doğanın yaşam dramasında önceki rolleri harika bir şekilde planlayıp da son sahneyi ihmal etmesi olası değil, islimi bitmiş bazı oyun yazarları gibi. Ne aptalca. Doğadaki bütün yaşam ölümlü olduğundan bizimkinin de bir sonu olması gerek. Tıpkı toprağın meyvelerinin, tahıllarının erginleşip doğal bir olgunlukla düşmesi gibi düşünen insan da bu olgunluğu sükunet ve doğal bir iyi duyguyla yaşar. İşin kalbi bu, bunu kabul etmezseniz doğaya karşı savaşırsınız ya da dilerseniz tanrıya karşı diyelim.

Marcus Tullius Cicero,  How To Be Old (The Senectute)

 

“Yaşlılık korkakların yeri değildir.”
~ Bette Davis