Büyükanne-babalığa Hazırlanma

Karen Swift yorumunda söz ediyor:

“İlk torunum Kasımda geliyor… Tam olarak nasıl bir büyük anne olmak istediğim konusunda çok düşünüyorum. Herhangi biriniz bunu önceden düşündü mü? Bunu içgüdülerime bırakmak istediğimi sanmıyorum!”

Ne kadar ilginç bir soru. Çarşamba sabahı erkenden uyandıracak kadar (2.30) kafamda dolanıyordu, uykuya geri dönemedim.  Birinin büyük ebeveynliğini planlayabileceği daha önce hiç aklıma gelmemişti.

Ne tür bir büyük anne olabileceğimi düşünmeye çalışırken aklıma gelen ilk imaj Mame teyzeydi.

Ya da belki büyük teyzem Edith gibi biri, bir büyükanneye en yakın kişiydi sahip olduğum.

Seyahat eden bir dans grubuna katıldığında 15 yaşındaydı, başarılı bir iş kadını oldu, çok zarif giyinen, beni şık restoranlara götürdü –yalnızca ikimiz- konuştuğumda beni dinledi ve beni istediğim her şey için büyümüşüm gibi hissettirdi.

Sonra bende olmayan çok önemli bir deneyime sahip olduğunu anladım: hiç evlenmediği halde babamı, yeğenini, 14 yaşından itibaren yetiştirdi.

Büyük annelikte iyi olmak için insanın çocukların nasıl bir şeyler olduğu bilgisine yeterince yakın olması gerekir ve benim deneyimim aslında sıfır.

Yani bugün Karen Swift’in sorusunu büyük ebeveyn olan siz okuyuculara bırakıyorum. Hemen ebeveyn olacaklar çocuklarının doğumu için her türlü hazırlığı yaparlar. Büyük ebeveynlik de hazırlık gerektirir mi?

Hangi tarzı edinmek istediğinizi düşündünüz mü? Yoksa yalnızca içgüdülerinizi mi izlediniz? Çocuklarınız sizi için herhangi tür kurallar koydu mu?

Dünyamız son yirmi, otuz, kırk yılda öylesine değişti ki sizi kendi çocuklarınızı büyüttüğünüz zamana göre genç çocuklarla ilgili olarak daha farklı yaptı mı? Yaptıysa, nasıl?

Karen Swift’e yardım edebilecek aklınıza gelen herhangi başka bir şeyi bize bildirin.

http://www.timegoesby.net/weblog/2014/08/preparing-for-grandparenthood.html