life
Bütün kitapları okumuşum gibi geliyor, okunacak yeni bir şey yok. Bütün filmleri seyretmişim gibi geliyor, seyredilecek yeni bir şey yok, artık hepsi birbirinin tekrarı gibi. Bütün hayatları yaşamışım gibi geliyor, kendi hayatlarımı, başkalarının hayatlarını, öfkeleri mutlulukları, üzüntüleri sıkıntıları, düşmeleri kalkmaları… Artık yaşanacak yeni şeyler yok. Bellek ilmiğinin ucundan tutarsam geçmişle ilgili anılar, hayallerle karışık, tek tek gelebilir ama yaşadıklarım da başkalarının yaşadıklarının aynı… Bir gün öteki günler gibi, tüm hayat bir gün gibi, ben onları yaşamışım ya da yaşamamışım gibi… Her şey grileşiyor. Bir su damlası gibiyim denize karışsam deniz duymaz, buharlaşsam hava hissetmez.

“Ne söylenmedik söz, ne de güneşin altında yeni bir şey

…Ne bir başka körfez, ne şiir, ne bekleyiş, ne alacakaranlık

Gün bitti, yavaş yavaş uzayan geceler var artık”

Rumuz: İhtiyar

“İnsanlardaki gerçek güzelliği ancak onlar yaşlanınca algılayabilirsiniz.”
~ Anouk Aimee