Emekliliğin Özgürlüğünün Keyfini Çıkarma

Çoğumuz için tipik bir yaşam öyküsü şöyle gelişebilir: ilk 25 yılımız büyümenin, erişkin olmanın ne anlama geldiğinin gerçeklerine girişi deneyimleme ve “gerçek dünya”ya girmek için en iyi şekilde hazırlandığımızdan dolayı eğitim alma. Sonraki 30-40 yıl geçinmek için çalışmakla, faturaları ödemekle ve çocuk yetiştirmekle harcanır. Ve son yıllar da, ikinci hareketimiz, bu noktaya kadar bir şekilde hayatta kalmayı becerdiğimiz streslerden ve mücadelelerden emekli olmak umuduyla harcanacaktır.

Hepimizin her ne şekilde olursa olsun mutlaka yaptığı kolay olmayan bir yol bu. Geçmişteki bu yıllara bakınca bazen biz ölümlülerin sahip olduğu direnç ve dayanıklılığa şaşırıyorum. İki yakamızı bir araya getirmek ve geleceğimizi hazırlamak için yıllarca teşekkürsüz ve bazen de taciz edici çalışma koşullarına dayandık. Hiç bitmeyen günlük faturaları öderken, eğitim, diş telleri, arabalar ve evlenmeler gibi büyük ödemeleri bir şekilde sağlarken stres yeni yakın arkadaşımız oldu. Kendi ilgi alanlarımızın ve tutkularımızın peşinden koşmayı erteledik, yalnızca gün içinde yeterince zaman yoktu diye. Basit ve kolay değildi!

Emekliliğin eşiğine güvenle ve akıl sağlığıyla vardığımız için çok şanslı değil miyiz, bu belki de bizim biraz yaşama zamanımız. Çok doğru bir şekilde kazandığımız özgürlüğümüzün keyfine varmak için sorumluluklarımızın büyük bir kısmının kalkmasıyla gün içinde küçük bir zaman kalacak.

Gözlerimi kapatıp emekli kendimin neler yapabileceği (ya da belki de yapamayacağımı) düşündüğümde gelecek parlak görünüyor. İyimser ve heyecanlıyım ve ikinci harekete atlamaya  ve değer olan, buna fazlasıyla hazırım.

İşte size emeklilik özgürlüğümden hoşlanmak için planladığım bazı yolların kısa bir listesi:

Yapılacaklar listemi eritme– Yıllardır bu listeye ekleyip durdum bir gün serbest vaktim olunca yaparım diye. Listenin bugün nerede olduğuna bağlı olarak baktığımda  bir yıl kadar meşgul olacağımı düşünüyorum, yolda listeye yenilerini eklememeyi varsayarak. Bekleyemeyeceğim!

Kendi hızımı ayarlama – Yapmak zorunda olduğum ya da zor ve çabuk yapılması gereken bir şey olmadığından bana uyan bir hızda ilerlemeyi planlıyorum. Bazı günlerde diğerlerinden daha az enerjik olabileceğimi düşünüyorum. Ve eğer durum böyle ise yavaştan alacağım. Karar veren benim.

Yeni şeyleri deneme – Çeşitli hobilerimi ve ilgi alanlarımı kazımakta kararlıyım ve şimdi yeni şeyleri denemeye de zamanım var.  Bunu yapabilmek için hala gençken rahatlık zonumun dışına çıkmayı istiyorum. Biraz heyecan ve biraz çeşitlilik bana verilen elde var.

Arkadaşlar ve aileyle daha çok zaman harcama –  Hayatımdaki en önemli insanlar yaşamın doğası gereği bazen öncelikler listemin en altına itildi. Çok değer verdiğim bu ilişkileri yenilemeyi ve tekrar kurmayı planlıyorum.

Yazma – Kendimi bloglarda ve kitaplarda ifade etmeyi çok seviyorum. Her günü bilgisayar başında düşüncelerimi kağıda (aslında MS Word’e) dökerken görebiliyorum. Ve kuşkusuz belirli bir günde ilhamım yoksa  sorun yok –yarın tekrar denerim. Baskı yok…

Mutfakta denemeler yapma – Güzel yemekleri çok severim ve daima bir sonraki öldürücü tarifi ararım. Şimdi daha da çok zamanım var denemek ve keşfetmek için.

Hiçbir şey yapma ve suçlu hissetme – Otuz yıllık bir kariyer sürecinde oluşmuş bir alışkanlığın kırılması biraz zaman alır. Kısa listede planladıklarımdan biri o dırdır eden her dakikayı üretken bir yarar için kullanmamalı mıyım, suçluluk hissini ele almak. Daha iyi bir sabah parçası için elimde bir kahveyle bahçede oturursam, otur olsun. Okuma, kestirme ve hayal görme emekli hayatımdaki bütün zamanların sahipleri.

Belli ki bu tam olarak etkileyici bir listenin yalnızca bir alt kümesi. Ve sizin listeniz farklı olabilir. İlgi alanlarınız ve tutkularınız her neyse emeklilik kendinize uygun gördüğünüz her birinin peşinden gitmeniz için özgürlük sağlayabilir. Uzun bir yol ve istediğinizi yapma hakkını kazandınız. Keyfini çıkarın.

http://lovebeingretired.com/2014/05/27/enjoying-the-freedom-of-retirement/