Emeklilik Çalışmama Demek Değildir

İki tanımla başlayalım:

Emeklilik “bir insanın yaşamında, işini bıraktıktan ve çalışmaya son verdikten sonraki dönem,” demektir.

Çalışma “bir amaca ya da sonuca ulaşmak için fiziksel ve zihinsel bir çabayla yapılan bir etkinlik,” demektir.

Çoğumuz “çalışmayı” çok daha özel bir şekilde düşünürüz: “para kazanmak için yapılan bir aktivite ya da fiziksel çaba.”

Ancak, sözcüğün tam tanımı bu değildir. Ve bu tüm doyurucu emeklilik yaşama kavramı sorunun bir parçasıdır. Sözcükler yanlı tanımlanmış. Emekliliğin artık çalışmamayla hiçbir ilgisi yok. Para için belirli bir iş ya da kariyerde artık çalışmamayla ilgisi var. Ancak, hiçbir yerde emeklilik artık çalışmama sanılmamalıdır.

Golf oynar mısınız? Oyunun çalışmayı içerdiğini, hem fiziksel hem de zihinsel, söyleyeceğinize iddiaya girmeye hazırım.

Egzersiz yapar mısınız? Üzgünüm, “yüksek” endorfinli olsa da bu bir çalışmadır.

Bahçede çalışır mısınız, okur musunuz, resim, mobilya yapar mısınız, çim biçer misiniz, İspanyolca kursuna gider misiniz, blog yazar mısınız, seyahat eder misiniz, temelde günde 18 saat bir koltukta oturup duvara bakmaktan başka bir şeyler yapar mısınız? O zaman, siz bir şeyde ….. çalışıyorsunuz.

Emeklilik çalışmama demek değildir…. O sevdiğiniz bir şeyde çalıştığınız anlamına gelir.

Şimdi, bir an duralım ve çok yaygın bir gerçeği itiraf edelim: bir işten emekli olmuş olan insanlar bir diğerine başlayabilirler. O iş tam ya da yarı zamanlı olsun, kendi işinizde ya da başkasının yanında ücret için çalışıyor olun olmayın, dünyanın ekonomik gerçekleri bir insanın istediği tip yaşam tarzını yaşaması için ek gelir gerektirir.

Bu kişi hala “emekli” midir? Ben duruma göre derim.

Eğer haftada 25 saat kendi yaratıcı dürtülerimi doyurmak ve bu çabalarla biraz fazladan para kazanabilmek için yazıyorsam kendimi emekli olarak dikkate alabilirim. Satisfying Retirement blogunu para için yazmıyorum. Fazladan para güzel bir yan yarar ancak tek motive eden tek fatör değil.

Öte yandan, eğer eski yarı zamanlı tur rehberi işime geri dönersem kendimi kısmen emekli sayardım. O iş para temel motivasyonuyla kabul edilir. Yan yararları var ama bu işi kesinlikle parasız yapmazdım.

Ya da tahta kabinler ve kahve masaları yapma yeteneğim olsaydı ve onları satsaydım ne olurdu? Kendi tutkumla çalışıyor olurdum, tahta işi (bu yapay bir senaryo!) ve gelir elde etme. Bir yeteneği kullanmayı seçtiğim ve ondan keyif aldığım için kendimi kazançlı bir hobiyle emekli olarak kabul ederdim.

Bunun kılı kırk yarmak olduğunu biliyorum ama birinin bunları nasıl “kategorize” ettiği önemli değil. Yaşamı hakkında ne hissettiğini ve ya da zamanını nasıl kontrol ettiğini birey belirler.

Konu çok daha geniş: emeklilik kesinlikle çalışmayı bıraktığımız anlamına gelmez. Ölene kadar bir şey üzerinde çalışırız. Bu insan olmanın bir parçası. Bir şeyler yaparız.

Dolayısıyla, biri çalışmamaktan nasıl sıkılmıyorsun diye bir daha sorarsa, sözcüğün anlamı konusunda onu eğitin.

http://satisfyingretirement.blogspot.com.tr/2013/07/retirement-does-not-mean-not-working.html