VillagesNW_Slide_8

1. Bölüm burada. Önce bu yazıyı okumanız yararlı olur.

Köyler fikrine razı olmamın bu kadar çok yıl almasının nedeni bunların uzun zamandır genellikle bir kent olayı olmasıydı -oldukça küçük, kare ya da dikdörtgen alanlı bitişik şehir blokları.

Benim için hemen hemen olanaksızdı, birbirinden uzak evleri olan bir banliyöde yakın bir grup oluşturmak.

Bunun yanlış olduğu ortaya çıktı ve Rutgers araştırmasına göre  eşit sayıda kentsel ve banliyö Köyleri var (her ikisi de yüzde 39.9). Ve şuna bakın: 15.9’u temelde kırsal bölgelerde servis veriyor.

Nerelerde kurulmuş olurlarsa olsunlar her köyün organizasyonu ve yönetimi genellikle kurucu üyelerce saptanmış Vizyon, Misyon ve Değerler bildirgesiyle yönlendiriliyor.

Bunlar karşılıklı dayanışma, farklılığı kucaklama, bireyin mahremiyetini ve gururunu onurlandırma, şeffaf karar mekanizması ve yerel hassasiyetlerin yansıması gibi ilkeleri destekleme eğilimindeler.

Köyler bireysel ilgi alanlarımız, yeteneklerimiz ve istekliliğimizden yararlanarak birbirimize özen göstermek amacıyla birbirimiz için yapabileceğimiz bütün her şeyi kapsıyor.

İşte size Amerika’da yaşlanmanın ne demek olduğuna ilişkin bazı can alıcı noktalar: günümüzde 65 yaş ve üstü ortalama 42 milyon insan var. 2030’a kadar, bugünden yalnızca 16 yıl sonra, bu yaş grubunda yaklaşık 72 milyon insan olacak ve o kadar çok bakım veren grup yok.

Ayrıca, bu açık bakımından yapılacak şeyler konusunda fikirler yok.  Yeterince bakım olanakları için planlar yok. Pek az yaşlı insan emekliler bakımı topluluklarının süregelen yüksek fiyatlarını karşılayabilir, böyle bir yerdekiler durum gerektirdikçe bağımsız yaşamdan yardımlı yaşama, oradan da  tıbbi bakım gerektiren bir yere gidebiliyor.

Aslında, hiçbir enstitü ya da hükümet –ne yerel, ne devlet ne de federal- büyüyen yaşlılar topluluğuyla nasıl başa çıkılacağı konusunda  herhangi yararlı bir fikir ileri sürmedi.

Dolayısıyla, kendimiz ve komşularımıza bakmak bize –sana ve bana- bağlı ve Köyler bulabildiğim en iyi fikir, insanların insanlara yardım edebileceği.

Servislerine gereksinim duyana kadar çalışmaya başlamış bir Köye sahip olmak istememe neden özel ilgimin yanı sıra arkamızdaki kuşaklar geldiğinde zaten yerinde olacak olan bir organizasyon yaratmaya yardım etmek harika bir fırsat oluşu.

O zamana kadar, eğer şimdi başlarsak, Köylerimiz olgunlaşacak, başarıya ulaşacak ve bizler de yaşlılığımızda iyi bir şey yapmış olduğumuzu bileceğiz, uzun yıllar kalacak bir miras.

Köyler konusunda bu anlattıklarım her şeyi kapsamıyor ve bir Köyün çalışmasını başlatmak için pek çok insanın üç yıldan daha uzun bir süre ne çok çalıştığından söz etmedim bile.

Eğer buna değer diye düşünüyorsanız ve değerli ve büyüyen bir hareketin bir parçası olmak isterseniz işte dahil olmanıza yardımcı olacak bilgi.

Sizin bulunduğunuz bölgede bir Köy var mı ya da başlamış mı diye öğrenmek isterseniz Köyden Köye Network denen bir ulusal organizasyon var.

Eğer yakınınızdaki köy tam olarak işliyorsa  katılabilir hatta gönüllü olabilirsiniz.

Eğer yakınınızdaki Köy henüz yeni organize oluyorsa yardım teklif edin.  Bir şey başarmış olmanın yanı sıra yeni insanlarla tanışmak için harika bir yol.

Eğer yakınınızda bir Köy yoksa benim yaptığımı yapabilirsiniz bazı istekli ve ilgili komşularla bir araya gelin- başlangıçta çok olmaları gerekmez –ve kendi Köyünüzü başlatın.

Aşağıda Köyler hareketi konusunda daha çok bilgi alabileceğiniz sitelerin linkleri var.

Beacon Hill Village

Rutgers araştırması Köyler konusunda yararlı yakın zamanlı istatistiklerle dolu.

AARP’ın Köyler konusunda birkaç yıl önceki genel bir değerlendirmesi

The Washington Post’un  D.C. Bölgesinde Köylerin büyümesi konunda güzel bir öyküsü var.

VillagesNW, kendi bölgem Oregon’da,

http://www.timegoesby.net/weblog/2014/02/what-is-a-village-part-2.html

 

“Yaşlılık korkakların yeri değildir.”
~ Bette Davis