40, 50, 60’tan sonra  ve ötesinde hayat var mı? Kesinlikle, olmasını istediğiniz sürece.

İnanıyorum ki, hayat tekrar tekrar yeniden oluşturulmak için tasarlanmıştır. Bu inancı bütün erişkin yaşamı boyunca çalışan, 65’inde emekli olan ve sonra herhangi belirgin bir neden olmaksızın, yaşamdan vazgeçen babamı izleyerek edindim. O, hemen , günlük bir yaşantısı, uyanmak, kahvaltı etmek, birkaç saat dışarda oturmak ve sonra akşam yemeğine kadar televizyonun karşısında, kanapeye çekilmek, akşamın son birkaç saatini de aynı yerde geçirmek  olan bir varlığa  döndü. Ve bu böyle sürdü, haftanın hangi günü olduğu önemli değildi. Hiç birşey önemli değildi. Birkaç yıl geçtikten sonra da derinden derine kendi yaşamına çekildi, sonunda bunama tanısı konulana kadar.

Bu hastalığın nedeni konusundaki tıbbi olmayan kendi BASİT teorim, insanın kendisini amaçsız, plansız ve bunları yapmak için isteksiz bulmasıdır. Ve ben bu tuzağa düşmeyi reddetmeye karar verdim.

Bugün 61 yaşındayım ve benim için her gün yeni bir şey öğrenme ve yaşama deneyimi. 56 yaşımda ilk kez bir şiir yazdım. Yazdığım şiir birkaç ay içinde 10 diğer şairin şiirleriyle birlikte bir antolojiye alındı ve basıldı. Bir yıl sonra kendi kitabım basıldı, bir yazar oldum! Ayrıca ben bir motorsiklet (Harley) binicisiyim, her ne kadar bu 40 yıldır yaptığım bir şeyse de, şimdi daha uzun geziler yapıyor ve kışlarımı bu uzun gezileri ve tatilleri planlamak için geçiriyorum. Küçük bir telekominikasyon şirketinde Operasyonlar Yöneticisi olarak çalışıyorum. Müşterilerimiz için iletişim sistemleri kurulması ve bakımları işini bütün yönleriyle idare ediyorum. Bu yıl bilgisayar tabanlı Telekomünikasyon Sistemleri pazarına girdik ve ben kendimi küçük çaptaki müşterilerimiz için Linux tabanlı sistem geliştirme dünyası içine batmış buldum. Hayır, ben bir bilgisayar programcısı değilim, hiç de olmadım. Bu son mücadelemdi. Sinir bozucu, zor ve bazen de, şirketin ve müşterilerin gereksinimlerini karşılamak için yeterince hızlı öğrenip öğrenemeyeceğimi bilememe nedeniyle moral bozucuydu. Fakat, yapacağım. Neden? Çünkü her gün yeni bir mücadele istiyorum. Her gün kendimi biraz daha zorlamak istiyorum. Her gün biraz daha deneyim istiyorum. Ve her gün biraz daha fazla yaşayacağım.

Evet, 40, 50, 60 ve daha ileri yaşlardan sonra hayat var, fakat uzanıp onu ele geçirmeniz gerek. Kimse onu size getirmez.

Ed Markow, www.helium.com

“Pek az insan yaşlanmasını bilir.”
~ La Rochefoucauld