Herkesin, eğer biri dinleyecekse, kendilerini güçlü hissettikleri bir konuda  yüksek sesle ve tutkuyla konuşacakları kişisel bir kürsüsü vardır. Yirmi beş yıldan uzun bir süredir insanların her zaman duymak istemedikleri bir konuda – yaşlanma – konuşuyorum, yazıyorum ve radyo programları yapıyorum. Aslında bu konuyla ilgilenmeye başlamamın sebebi elli, elli beş ve altmış yaşına gelen arkadaşlarımın yaşları konusunda herhangi bir tartışmadan kaçınmak, inkar etmek, yan çizmek için düzinelerce yol bulmalarıydı. Heeyyy, yirmi bir yaşımızı  sevdik, bize yeni dünyalar açtı. Niçin eklenen yıllar genişleyen ufuklar sunmaya devam etmesin? Daha çok yıl, daha çok yaşam deneyimi, genişleyen perspektif, daha çok bilgi. Bana bir artı gibi görünüyor.

Ve sonra, yaş günümde, yaşamın her ne pahasına olursa olsun kaçınmaya çalışacağım bir zamanına geldiğimi vurgulayan tebrik kartları gelmeye başladı. Bir kartta çok güzel resmedilmiş bir antika koltuk vardı. İçindeki dilek daha az sevimliydi. “Yaş mobilyayı daha çok, insanları daha az değerli yapar! Yine de Yaş Günün Kutlu Olsun.” Sonraki gün iki kart daha geldi. Bunlar da beni pek sevindirmedi. “Yaş günün için komik bir kart almamaya özen gösterdim. Senin yaşındaki insanların pantolonlarına ne çabuk kaçırdıklarını biliyorum” ve sonra da “Bu yaşta yaş günün için benim dileğim sana bu kartı okuman ve anlaman için birini bulabileceğimdir.” Bu söz beni çok kızdırdı ve kürsüme çıkmaya itti.

Yaşlanmakla  kaybettiklerimize değil, kazandıklarımıza odaklanmanın zamanı geldi. Orta yaşa ve ilerisine bir kriz değil, bir arayış olarak baksak ne olur? “Yaşlı” yerine “olgun” olarak etiketleseydik ilerdeki yıllarımız daha zengin olmaz mıydı? Yaş günü pastamızdaki mumları söndürdükçe, üretken, canlı kalma mücadelesi hakkında düşünmeye ve önümüzdeki bir yıla aktif, enerjik ve becerikli olma yılı olarak bakma farkındalığına ne dersiniz? Her gün ortalama 6000 kişi (ABD için) ömrün yarısındaki bu dönemi yaş günü pastası üzerinden ya kutluyor ya da altüst oluyor. Klişe ama doğru: bütün farkı tutum yaratır. Son yaş günümde güvenimi arttıran bir kart aldım, her ne kadar değişiklikler ve mücadeleler olacağını kavrıyorsam da, önümdeki yılları kucaklamaya hazırım. “Bir yaş günü ne kadar yaşlandığımızın ölçüsü değil fakat bulunduğumuz sihirli yaşam çevriminin bir kutlamasıdır. Yaş Günün Kutlu Olsun”. Yaşamak yaşlanmaktır.

Connie Goldman, www.thirdage.com

“İnsanlar yaşadıkça yaşlandıklarını sanırlar. Halbuki yaşamadıkça yaşlanırlar.”
~ İskoçya Atasözü